1953 yılında ilkokul öğrencisi iken geçirdiği bir kaza sonrası sol ayağı kesilince tek ayağı ile hayata tutunan Kemal Çalışkan yaklaşık 65 yıldır ayakkabı tamirciliği yaparak ekmeğini kazanıyor. Kendisi emekli olan Kemal Dede torunlarının daha iyi eğitim alması için çalışmaya devam ettiğini belirterek “Başına ne gelirse gelsin kimse hayata küsmesin. Azimle çalıştıktan sonra herkes rızkını temin eder. Bu hayatta çalışabilmek aslında en büyük mutluluk ama bunu anlayan çok az” diye konuştu. "Tembellik en büyük hastalık ve özür” Henüz çocukken bir ayağını kaybedince ailesi ile birlikte çok üzüldüğünü ancak azmin elinden hiçbir şeyin kurtulmadığını belirten Kemal Çalışkan, “Ayağım kesilince kısa sürede tek ayağımla da sağlam insanlar gibi yaşayabileceğimi fark ettim. Hareketi az olan bir meslek seçip ayakkabı tamirciliğine başladım. Eskiden insanlar yılda ancak bir ayakkabı alabildiği için ayakkabılar sürekli tamir edilirdi. Ben de tek ayağım ile ilçe ilçe, belde belde semt pazarlarına dolaşarak seyyar ayakkabı tamirciliği yaptım. Şimdi tamirat işleri azaldı ama ben yine de 65 yıllık geleneğimi sürdürüp ilçe ilçe dolaşarak seyyar ayakkabı tamirciliğine devam ediyorum. İnsanlar çalışmaktan şikayetçi oluyor ama benim bakış açım çok farklı. Çalışabilecek kadar sağlıklı olmak bile benim için çok büyük mutluluk” diyerek eli ayağı tutan herkesin haline şükredip kendi ekmeğini kazanması gerektiğini kendisine göre en büyük hastalığın da tembellik olduğunu söyledi. Azmi sayesinde evlenip yuva kurduğunu ve ayakkabı tamirciliği ile çocuklarını okuttuğunu belirten Kemal Çalışkan, şimdi de torunlarının eğitimine destek vermeye çalıştığını söyledi. Tüm ilçelere yolcu minibüsü ile gidip tezgah açtığını belirten Kemal Çalışkan’ın yaşam öyküsü ve çalışma azmi tanıyan herkese örnek oluyor. Bozdoğan’a bağlı Yazıkent Beldesi İnebolu Köyü’nde doğduğunu ifade eden Kemal Çalışkan “1953 yılında ilkokul dördüncü sınıfa gidiyordum. Okulda futbol oynarken maç sırasında ayağımı kırdım. O zamanlar hem doktor hem de paramız yoktu. Ayağım daha sonraları kötüleşti. Ayağım iyileşmediği için 5 yıl sonra kangren olunca kesilmek zorunda kaldı. O zaman sadece Nazilli’deki Sümer Basma Fabrikası’nın doktoru vardı. O günlerden bu günlere geldik. Geçmişi hatırlamadığı için bugün gençlerimizin büyük çoğunluğu halden mutlu değil. 60 yıldır tek ayakla yaşıyorum. Sağlığıma ve çalışabildiğime dua ediyorum” diyerek çalışabilmenin en büyük mutluluk olduğunu söyledi.