Ülkenin kuzeyindeki Treviso kentine bağlı Castelfranco Veneto kasabasında yer alan Domenico Sartor Huzurevi, sonbahar ve salgının ikinci dalgasının da etkisiyle sakinleri arasında moral seviyesinin "tehlikeli biçimde düşmesi" üzerine bu çözümü buldu.Huzurevi, yaz aylarında açık havada ve mesafeli görüşmeler organize ederken havaların soğumasıyla bu seçeneğin ortadan kalkması üzerine 2 Kasım'da sarılma odasını açtı."Sınırsız duygular" başlıklı bir proje kapsamında kurulan sarılma odasına, yakınların görüşmesine, birbirine sarılmasına ve el tutuşmasına imkan veren cam ve plastik bölmeler yerleştirildi. Huzurevi sakinlerinin yakınlarıyla bu ortamda sohbet edebilmesi için kulaklıklar da temin edildi.Sarılma odası projesi, İtalyan basınında "sarılmaktan vazgeçmeyen insanlık", "duyguları serbest bırakmak için plastik bir örtü" gibi ifadelerle yer buldu.Aylar sonra ailelerine "dokunabilen" kişiler de arada plastik bariyerle de olsa yakınlarının "elinin sıcaklığını hissetmenin" yarattığı duyguları paylaştı.La Repubblica gazetesine konuşan bir huzurevi sakini, yaşadığı bu tecrübeyi "duygularla dolu bir kabın kapağının açılması" şeklinde tanımladı.Huzurevinde kalan bir kadın da, sarılma odasında kızıyla görüştükten sonra TGcom24 haber kanalına konuştu ve "Haftalardır yalnızca video görüşmesi yapabilirken sonunda kızıma sarılabildim. Çok uzun zamandır bunu yapmayı özlüyordum, serap gibiydi" dedi.